دوست دلسوز من

                                                        دوست دلسوز من

چندی پیش ،در این وبلاگ ،مطلبی منتشر کردم به نام منجی.دوست عزیزی دیدگاهی نگاشته بر این مطلب ،که برایم جالب بود و دوست داشتنی. و حیفم آمد مهجور بماند نوشته دوست مجهولم.آنچه در ادامه می آید ،دیدگاه دوست دلسوز من ،بر مطلب ((منجی)) منتشر شده در وبلاگ تئاتریکال است. و به دنبال آن ، پاسخ من ،بر دیدگاه دوست دلسوز من است.

دوست دلسوزت
عیسی تو پوسیدی تو تئاتر....تو دگه تموم بودی . هنرمندی که هنری برا مردم ارائه ندیت و فقط گپ بزنتا و ادعا بکنت ....به نظر مه مردن !!! برو گاری بخر بار کشی بکن ! تو ، تو تئاتر دنبال چی؟ اگه مردی کار بکن تا بگینیم چیزی هم حالیتن یا فقط پف خالیی! کسی اتونت ادعا بکنت که خودی صاحب اندیشه و نظر ببوت. حالا تو بی مه بگه چه بارتن؟ جز چسان فیسان چیزی هم بلدی ؟
..................................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................................

جواب: دوست دلسوز عزیزم،حق با شماست.من تمام شده ام.پوسیده شده ام.چشم...گاری هم میخرم اما بخدا عرضه بارکشی هم ندارم...چیزی هم بارم نیست... اگر شما لایق بدانید در حال تمرین نمایش رومئو و ژولیت هستم.البته کار مهم و قابل بیانی نیست...مثل تمامی کارهایم که خود شاهدش بودید. از اینکه بودن من باعث تنفر و خشمگینی شما شده است ،بسیار متاسفم. من اگر بودنم دست خودم بود،هیچگاه نمی بودم تا شما شاد باشید.از اینکه تحملم میکنید سپاسگزارم.

شیرین و فرهاد

                                     شیرین و فرهاد

یاد فرهاد بخیر و جایش خالی ،

شیرین به نان و نوایی رسید و فرهاد بیچاره هنوز، کوه، تیشه

میکند

منجی

                                                   منجی

مرداد ماه هم به پایان رسید و هر چه فکر میکنم که در این نیمه سال،چه گلی به سر این تئاتر زده شده،مغزم به جایی قد نمی دهد.نمیدانم مغز من فسیل شده و چیزی به خاطر ندارد و یا جدی جدی تئاتر ،مرده در این شهر دلمرده؟اینروزها تئاتر،به جشنواره ها ختم میشود و دیگر خبری از اجراهای عمومی نیست.شاید مجالی هم نباشد برای فروش هنرمان برای عموم.

چقدر یخ بسته این فضای تئاتر...  چقدر کرخت است این فضا....و چه خلوت شده حیاط همیشه شلوغ این خانه... نمیدانم چرا هنوز کسی سردش نشده از این همه بوران...؟دلمان یک منجی میخواهد... کار بزرگی از این منجی انتظارمان نیست، همین که بتواند آتشی ساخت کند فروزان،بس است برای ما....