توضیح نامه

سوگ نامه بر نقد متن ابراهیم پوشتکوهی 

 

عموما درست نمی بینم به یک موضوع چند بار پرداخت کنم. یک موضوع را چند بار از زوایای مختلف برسی می کنم اما محض یک بُعد نه. این را نمی نویسم که تعابیر بر غیر کنم.اساسا وقتی تصمیم می گیرم چیزی را بنویسم .می نویسم.دوست ما در نشریه امید جوان می گفت: وقتی در یکی از شمارگان به تشریح افکار دکتر شریعتی پرداختم سیلی از به به ها و چه چه ها نثار ما شد.در شمارگان بعدی به انتقاد برخی جوانب تفکری دکتر پرداختم. هرچه تف و لعن بود از درب و دیوار دفتر نشریه سرازیر گشت. این بی تحملی در انتقاد و حجم پایین پزیرش ان در جامعه ما از سوی اشخاص مختلف امری به غایت طبیعی است.در سر فصل کغار نامه پدر خوانده دو سه خط تعریف از نقد و نقادی اوردم. در هیچ کجای نوشته به شخصیت و خصوصیات کسی کوچکترین توهینی نشده.تنها ضمیر فکری در مورد یک ایده خاص با ادبیاتی بدون تعارف ، مورد نقادی قرار گرفته.با این حال خروشیدن از نا تفکری و بی حوصلگی در تامل کاملا برایم قابل پیش بینی بود البته نه از سوی افرادی که برای من تصور دکتر علی شریعتی کوچکی را داشتند. خواهر یا برادر عزیزی در وب بهروز عباس دشتی و تئاتریکال کلی لطف عاید ما نموده و شکر بار ما کرده اند. دوست من: شخصا کسانی که بی تعارف اینگونه افکارم را مورد انتقاد قرار می دهند،ستایش می کنم. ما را بخاطر فقر فرهنگی و مرده پرستی و احتکار و تحجر و... حلال کنید. اما برادر یا خواهر من(اگر قابل بدانید) شما از ان دسته انسانهایی هستید که هر صبح قبل بیرون رفتن موهای خود را جلو ایینه شانه می زنید یا بخاطر اعتماد به ایینه منزلتان اشفته برای روزی بسم الله میگوئید؟ مسلما شما از ادمهای دسته دوم نیستید. دوم :دوست من متن را یک بار دیگر مرور کنید.تا متوجه شوید غلط های املائی که شما خط قرمز کشیده اید تعمدی بوده و البته نه برای سر گرمی.مرورکنید. و بعد دوست خواهر یا برادر من(خسته شدم) برای کغار نامه بعدی نیاز به کمک دارم که این دفعه نادانسته دست به قلم نزنم. ما که عکس و اسم و رسم خود را گذاشته ایم . شما هم نمایانتر شوید تا یاریگرمان باشید.این را جدی گفتم و خدایی ناکرده تصور نکنید تعنه است و کنایه.در اخر از بهروز عباس دشتی به خاطر همکاری گاه و بی گاهش(با این که می دانم با این کغارنامه اخری موافق نیست)تشکر ویژه می کنم.   

                                                                           باسپاس از ایسا                           

                                                                                    سید ذبیح موسوی(کغار)